Το Πάνθεον είναι ο παλιότερος σε λειτουργία κινηματογράφος της Πάτρας και θέατρο.
Βρίσκεται στην διασταύρωση των οδών Δ. Γούναρη και Κανακάρη, στο κέντρο της πόλης. Στο οικόπεδο που βρίσκεται σήμερα το Πάνθεον κατασκευάστηκε το 1900 το ανοιχτό θέατρο Παράδεισος το οποίο λειτουργούσε μόνο το καλοκαίρι και μέχρι το 1910. Το 1923 στον ίδιο χώρο κατασκευάστηκε το Πάνθεον το οποίο λειτουργούσε στην ταράτσα του κτιρίου και ήταν θερινό ενώ το 1924 λειτουργεί και η χειμερινή αίθουσα. Στις 28/10/1940 το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου καταστρέφεται αφού κτυπήθηκε από βόμβα κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού της Πάτρας από την ιταλική αεροπορία.
Μετά το τέλος του πολέμου ανακατασκευάζεται και στο ισόγειο λειτουργεί ο κινηματογράφος ΡΕΞ μέχρι το 1991. Στην ταράτσα του κτηρίου συνεχίζει να λειτουργεί το Πάνθεον έως το 1961 που γίνετε νέα ανακατασκευή και κτίζεται νέα αίθουσα στην ταράτσα, η οποία στεγάζει το Πάνθεον μέχρι σήμερα. Η νέα αίθουσα έχει χωρητικότητα 1.000 θέσεων για χρήση θεάτρου αλλά και κινηματογράφου. Το Πάνθεον λειτουργεί ακόμα σήμερα με χρήση ως θέατρο και κινηματογράφος.
Το Πάνθεον έχει να επιδείξει στην μακρά ιστορία του πολλές πρωτιές. Για παράδειγμα την Δευτέρα του Πάσχα 21 Απριλίου του 1930, ήταν αυτό που έπαιξε στην περιοχή της Πάτρας για πρώτη φορά ταινία του ομιλούντος πλέον κινηματογράφου. Είχε προβληθεί ο «Τρελός τραγουδιστής» με τον Αλ Τζόνσον με το εισιτήριο να κοστίζει τότε 25 δραχμές. Φιλοπρόοδο και πρωτοπόρο το Πάνθεον, από το ξεκίνημα του, συνδύαζε την λειτουργία του τόσο ως κινηματογράφος όσο και ως θίασος, όπως ανέφερειo Χαράλαμπος Κρητικός του Θόδωρου που συνεχίζει πλέον ως νεότερη γενιά την μακρά ιστορία και διαδρομή της μεγαλοπρεπούς αυτής αίθουσας.
“Είχε ξεκινήσει απ’ όσο γνωρίζω σαν θέατρο και αμέσως μετά λειτούργησε και ως κινηματογράφος. Μετά κατέβηκε από την ταράτσα, υπέστη μεγάλες ζημιές στη διάρκεια των βομβαρδισμών από τους Ιταλούς το 1940, ξαναφτιάχτηκε και ήταν στη μεγάλη ακμή του το ’60. Όλα αυτά τα χρόνια έχουν περάσει τα περισσότερα από τα μεγάλα ονόματα του ελληνικού θεάτρου, από τον Δημήτρη Χορν και την Αλίκη Βουγιουκλάκη μέχρι τον Θανάση Βέγγο, τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, τον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Άγγελο Αντωνόπουλο, την Μάρθα Καραγιάννη, τον Γιώργο Κωνσταντίνου, τον Γρηγόρη Βαλτινό, τον Δάνη Κατρανίδη, κ.α.”
Θεατρικά πολλοί θυμούνται την τελευταία εμφάνιση στο Πάνθεον και στην Πάτρα της εθνικής μας σταρ Αλίκης Βουγιουκλάκη με την «Μις Πέπσι» στις αρχές Ιανουαρίου του 1993. Χαμός τότε στο Πάνθεον, ουρές από θεατές και όπως είχε θυμηθεί ο Νίκος Καρπάνος και το είχε δημοσιεύσει το 1996 όταν πέθανε η Βουγιουκλάκη, η εφημερίδα Πελοπόννησος, είχε πάει μία κοπέλα που ήταν έγκυος και είχε παρακαλέσει τον Νίκο Καρπάνο να την βοηθήσει να μπει μέσα στο θέατρο. «Που πας της είχε πει, είναι αδύνατο να μπεις μέσα, είναι γεμάτο» και τότε η κοπέλα του απήντησε, «αφήστε με μόνο δύο λεπτά να δω της Αλίκη Βουγιουκλάκη και μετά θα φύγω για να πάω να γεννήσω στην κλινική!».
Το Πάνθεον είχε φιλοξενήσει και την τελευταία εμφάνιση στην Πάτρα του Δημήτρη Παπαμιχαήλ (μαζί του έπαιζε και η Νάντια Μουρούζη). Σχετικά καταβεβλημένος τότε ο Παπαμιχαήλ αλλά εξαιρετικός στη σκηνή, είχε τότε πρόβλημα να ανέβει τα σκαλιά του Πάνθεον.
Επίσης πολλές συζητήσεις είχε προκαλέσει η τολμηρή παράσταση «Χαμάμ Γυναικών» όπου πρωταγωνιστούσε και η δημοφιλής Μάρθα Καραγιάννη και είχε παιχθεί την δεκαετία του ’90 στο Πάνθεον.
Τέλος να αναφέρουμε πως στον κινηματογράφο Πάνθεον είχε προβληθεί και το θρυλικό φιλμ του βωβού, σε σκηνοθεσία του Φριτζ Λανγκ «Μετρόπολις» και πως στο ευρύτερο τετράγωνο του Πάνθεον κάποια περίοδο λειτουργούσαν συνολικά 3 σινεμά (Πάνθεον, Rex και Mini Rex όπου πολλοί θυμούνται να παίζονται από την «Ντόλτσε Βίτα» του Φελίνι με την Αννίτα Έκμπεργκ που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή στα 80 της χρόνια μέχρι τον «Άνθρωπο με το γαρύφαλο» αλλά και την δημοφιλή την δεκαετία του ’80 «Ρόδα τσάντα και κοπάνα»).
Το Πάνθεον φιλοξένησε και φιλοξενεί και παιδικές παραστάσεις.
Τη δεκαετία του ’80 ανάμεσα στα παιδικά θέατρα των Αθηνών που επισκέπτονταν τακτικά το Πάνθεον της Πάτρας ήταν η παιδική σκηνή του Σώτου Θεοδωρόπουλου από τον “Ακάδημο” που είχε παρουσιάσει την «Παραμυθούπολη» αλλά και την «Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων» με πρωταγωνίστρια τότε το παιδί θαύμα Όλγα Σπανού.